Ik ontwijk
maar jouw kijken niet.
Ontmoet met stille begroeting
breek ik je zwijgen in terugkijken.
Opzij, genoeg afzijdig
kom ik naast je zitten
lach
de leegte kleiner.
Roestig hoest ik hallo.
Grote ogen vragen
kan verklaren
dat het slechts een vlinder in mijn keel is.
Je lacht
geen leegte.
fijner zo
samen klein zijn.
Namen delen
even iets van ons leven geven.
Van tijd claimen
naar tijd nemen.
Even nu met jou
adem aan woorden schenken.