Als ik sterker was, jij sterker ook.
Niet rug recht en schouders breed,
maar week, zacht, aanwezig met gedachten,
we lachen konden om dit stomme leven,
dan was er kans.
Als ik open was, jij open ook.
Niet wagenwijd,
maar een klein kiertje
om net genoeg,
dan kon het luchten.
Als ik groter was, jij groter ook.
Niet groter dan,
maar net iets meer mens
om menselijk te mogen zijn,
dan was er vrede.
Als ik meer mij was,
jij meer jij,
niet om mij, ik niet om jou,
omdat wij van ons houden,
dan was er ruimte.
Als ik terug kon, jij terug wilde.
Niet zoals het niet ging,
maar week, zacht en aanwezig met elkaar,
we lachen om dit mooie leven, de gebreken,
we huilen mogen als we breken,
dan zou er liefde zijn.
Als ik minder bezig was,
jij ook iets minder met hoe het moeten zou,
dan was er houden van wat wel is,
iets dat onvoorwaardelijk,
maar nu niet bestaat.
aan Yasmine